по́дпірка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́дпірка по́дпіркі
Р. по́дпіркі по́дпірак
Д. по́дпірцы по́дпіркам
В. по́дпірку по́дпіркі
Т. по́дпіркай
по́дпіркаю		 по́дпіркамі
М. по́дпірцы по́дпірках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)