по́верка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́верка | по́веркі | |
| по́веркі | по́верак | |
| по́верцы | по́веркам | |
| по́верку | по́веркі | |
| по́веркай по́веркаю |
по́веркамі | |
| по́верцы | по́верках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)