пляска́та-вы́пуклы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пляска́та-вы́пуклы пляска́та-вы́пуклая пляска́та-вы́пуклае пляска́та-вы́пуклыя
Р. пляска́та-вы́пуклага пляска́та-вы́пуклай
пляска́та-вы́пуклае
пляска́та-вы́пуклага пляска́та-вы́пуклых
Д. пляска́та-вы́пукламу пляска́та-вы́пуклай пляска́та-вы́пукламу пляска́та-вы́пуклым
В. пляска́та-вы́пуклы (неадуш.)
пляска́та-вы́пуклага (адуш.)
пляска́та-вы́пуклую пляска́та-вы́пуклае пляска́та-вы́пуклыя (неадуш.)
пляска́та-вы́пуклых (адуш.)
Т. пляска́та-вы́пуклым пляска́та-вы́пуклай
пляска́та-вы́пуклаю
пляска́та-вы́пуклым пляска́та-вы́пуклымі
М. пляска́та-вы́пуклым пляска́та-вы́пуклай пляска́та-вы́пуклым пляска́та-вы́пуклых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)