пля́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пля́жнік | пля́жнікі | |
| пля́жніка | пля́жнікаў | |
| пля́жніку | пля́жнікам | |
| пля́жніка | пля́жнікаў | |
| пля́жнікам | пля́жнікамі | |
| пля́жніку | пля́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)