плу́жыць
‘плужыць што-небудзь і без прамога дапаўнення (займацца араннем)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| плу́жу | плу́жым | |
| плу́жыш | плу́жыце | |
| плу́жыць | плу́жаць | |
| Прошлы час | ||
| плу́жыў | плу́жылі | |
| плу́жыла | ||
| плу́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| плу́ж | плу́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| плу́жачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)