плугаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плугаві́к плугавікі́
Р. плугавіка́ плугавіко́ў
Д. плугавіку́ плугавіка́м
В. плугавіка́ плугавіко́ў
Т. плугавіко́м плугавіка́мі
М. плугавіку́ плугавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)