плугаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| плугаві́к | плугавікі́ | |
| плугавіка́ | плугавіко́ў | |
| плугавіку́ | плугавіка́м | |
| плугавіка́ | плугавіко́ў | |
| плугавіко́м | плугавіка́мі | |
| плугавіку́ | плугавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)