пласці́начнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пласці́начнік | пласці́начнікі | |
пласці́начніка | пласці́начнікаў | |
пласці́начніку | пласці́начнікам | |
пласці́начнік | пласці́начнікі | |
пласці́начнікам | пласці́начнікамі | |
пласці́начніку | пласці́начніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)