пласці́начнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пласці́начнік пласці́начнікі
Р. пласці́начніка пласці́начнікаў
Д. пласці́начніку пласці́начнікам
В. пласці́начнік пласці́начнікі
Т. пласці́начнікам пласці́начнікамі
М. пласці́начніку пласці́начніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)