пластану́ць

‘ударыць каго-небудзь чым-небудзь доўгім’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пластану́ пластанё́м
2-я ас. пластане́ш пластаняце́
3-я ас. пластане́ пластану́ць
Прошлы час
м. пластану́ў пластану́лі
ж. пластану́ла
н. пластану́ла
Загадны лад
2-я ас. пластані́ пластані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пластану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)