планіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
планіро́ўшчык | планіро́ўшчыкі | |
планіро́ўшчыка | планіро́ўшчыкаў | |
планіро́ўшчыку | планіро́ўшчыкам | |
планіро́ўшчыка | планіро́ўшчыкаў | |
планіро́ўшчыкам | планіро́ўшчыкамі | |
планіро́ўшчыку | планіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)