планаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. планаві́к планавікі́
Р. планавіка́ планавіко́ў
Д. планавіку́ планавіка́м
В. планавіка́ планавіко́ў
Т. планавіко́м планавіка́мі
М. планавіку́ планавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)