пламбо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пламбо́ўшчык | пламбо́ўшчыкі | |
пламбо́ўшчыка | пламбо́ўшчыкаў | |
пламбо́ўшчыку | пламбо́ўшчыкам | |
пламбо́ўшчыка | пламбо́ўшчыкаў | |
пламбо́ўшчыкам | пламбо́ўшчыкамі | |
пламбо́ўшчыку | пламбо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)