пла́вень
‘плаўнік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пла́вень | пла́ўні | |
пла́ўня | пла́ўняў | |
пла́ўню | пла́ўням | |
пла́вень | пла́ўні | |
пла́ўнем | пла́ўнямі | |
пла́ўні | пла́ўнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)