пла́вень

‘плаўнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пла́вень пла́ўні
Р. пла́ўня пла́ўняў
Д. пла́ўню пла́ўням
В. пла́вень пла́ўні
Т. пла́ўнем пла́ўнямі
М. пла́ўні пла́ўнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)