перыпатэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
перыпатэ́тык | перыпатэ́тыкі | |
перыпатэ́тыка | перыпатэ́тыкаў | |
перыпатэ́тыку | перыпатэ́тыкам | |
перыпатэ́тыка | перыпатэ́тыкаў | |
перыпатэ́тыкам | перыпатэ́тыкамі | |
перыпатэ́тыку | перыпатэ́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)