першаі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першаі́сны першаі́сная першаі́снае першаі́сныя
Р. першаі́снага першаі́снай
першаі́снае
першаі́снага першаі́сных
Д. першаі́снаму першаі́снай першаі́снаму першаі́сным
В. першаі́сны (неадуш.)
першаі́снага (адуш.)
першаі́сную першаі́снае першаі́сныя (неадуш.)
першаі́сных (адуш.)
Т. першаі́сным першаі́снай
першаі́снаю
першаі́сным першаі́снымі
М. першаі́сным першаі́снай першаі́сным першаі́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)