першасвяшчэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першасвяшчэ́ннік | першасвяшчэ́ннікі | |
першасвяшчэ́нніка | першасвяшчэ́ннікаў | |
першасвяшчэ́нніку | першасвяшчэ́ннікам | |
першасвяшчэ́нніка | першасвяшчэ́ннікаў | |
першасвяшчэ́ннікам | першасвяшчэ́ннікамі | |
першасвяшчэ́нніку | першасвяшчэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)