першапрахо́дзец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першапрахо́дзец першапрахо́дцы
Р. першапрахо́дца першапрахо́дцаў
Д. першапрахо́дцу першапрахо́дцам
В. першапрахо́дца першапрахо́дцаў
Т. першапрахо́дцам першапрахо́дцамі
М. першапрахо́дцу першапрахо́дцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)