персістэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. персістэ́нтны персістэ́нтная персістэ́нтнае персістэ́нтныя
Р. персістэ́нтнага персістэ́нтнай
персістэ́нтнае		 персістэ́нтнага персістэ́нтных
Д. персістэ́нтнаму персістэ́нтнай персістэ́нтнаму персістэ́нтным
В. персістэ́нтны (неадуш.)
персістэ́нтнага (адуш.)		 персістэ́нтную персістэ́нтнае персістэ́нтныя (неадуш.)
персістэ́нтных (адуш.)
Т. персістэ́нтным персістэ́нтнай
персістэ́нтнаю		 персістэ́нтным персістэ́нтнымі
М. персістэ́нтным персістэ́нтнай персістэ́нтным персістэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)