пермуты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пермуты́т | пермуты́ты | |
| пермуты́ту | пермуты́таў | |
| пермуты́ту | пермуты́там | |
| пермуты́т | пермуты́ты | |
| пермуты́там | пермуты́тамі | |
| пермуты́це | пермуты́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)