перапро́шанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перапро́шанне | перапро́шанні | |
| перапро́шання | перапро́шанняў | |
| перапро́шанню | перапро́шанням | |
| перапро́шанне | перапро́шанні | |
| перапро́шаннем | перапро́шаннямі | |
| перапро́шанні | перапро́шаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)