перапрацо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| перапрацо́ўшчык | перапрацо́ўшчыкі | |
| перапрацо́ўшчыка | перапрацо́ўшчыкаў | |
| перапрацо́ўшчыку | перапрацо́ўшчыкам | |
| перапрацо́ўшчыка | перапрацо́ўшчыкаў | |
| перапрацо́ўшчыкам | перапрацо́ўшчыкамі | |
| перапрацо́ўшчыку | перапрацо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)