перапрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перапрацо́ўка перапрацо́ўкі
Р. перапрацо́ўкі перапрацо́вак
Д. перапрацо́ўцы перапрацо́ўкам
В. перапрацо́ўку перапрацо́ўкі
Т. перапрацо́ўкай
перапрацо́ўкаю		 перапрацо́ўкамі
М. перапрацо́ўцы перапрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)