перапо́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапо́ўню перапо́ўнім
2-я ас. перапо́ўніш перапо́ўніце
3-я ас. перапо́ўніць перапо́ўняць
Прошлы час
м. перапо́ўніў перапо́ўнілі
ж. перапо́ўніла
н. перапо́ўніла
Загадны лад
2-я ас. перапо́ўні перапо́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час перапо́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)