перапачы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапачну́ перапачнё́м
2-я ас. перапачне́ш перапачняце́
3-я ас. перапачне́ перапачну́ць
Прошлы час
м. перапачы́ў перапачы́лі
ж. перапачы́ла
н. перапачы́ла
Загадны лад
2-я ас. перапачні́ перапачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапачы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)