пераніцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пераніцава́нне | |
| пераніцава́ння | |
| пераніцава́нню | |
| пераніцава́нне | |
| пераніцава́ннем | |
| пераніцава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)