перану́ць
‘ударыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| перану́ | перанё́м | |
| перане́ш | пераняце́ | |
| перане́ | перану́ць | |
| Прошлы час | ||
| перану́ў | перану́лі | |
| перану́ла | ||
| перану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| перані́ | перані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| перану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)