перамы́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перамы́чка | перамы́чкі | |
| перамы́чкі | перамы́чак | |
| перамы́чцы | перамы́чкам | |
| перамы́чку | перамы́чкі | |
| перамы́чкай перамы́чкаю |
перамы́чкамі | |
| перамы́чцы | перамы́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)