перамуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамучу́ пераму́цім
2-я ас. пераму́ціш пераму́ціце
3-я ас. пераму́ціць пераму́цяць
Прошлы час
м. перамуці́ў перамуці́лі
ж. перамуці́ла
н. перамуці́ла
Загадны лад
2-я ас. перамуці́ перамуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)