пераманта́чыць

‘растранжырыць, змарнатравіць усё, многае; падмануць усіх, многіх’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераманта́чу пераманта́чым
2-я ас. пераманта́чыш пераманта́чыце
3-я ас. пераманта́чыць пераманта́чаць
Прошлы час
м. пераманта́чыў пераманта́чылі
ж. пераманта́чыла
н. пераманта́чыла
Загадны лад
2-я ас. пераманта́ч пераманта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераманта́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)