пералю́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пералю́бнік | пералю́бнікі | |
| пералю́бніка | пералю́бнікаў | |
| пералю́бніку | пералю́бнікам | |
| пералю́бніка | пералю́бнікаў | |
| пералю́бнікам | пералю́бнікамі | |
| пералю́бніку | пералю́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)