перакітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакіту́ю перакіту́ем
2-я ас. перакіту́еш перакіту́еце
3-я ас. перакіту́е перакіту́юць
Прошлы час
м. перакітава́ў перакітава́лі
ж. перакітава́ла
н. перакітава́ла
Загадны лад
2-я ас. перакіту́й перакіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перакітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)