перакі́нчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перакі́нчыца | перакі́нчыцы | |
| перакі́нчыцы | перакі́нчыц | |
| перакі́нчыцы | перакі́нчыцам | |
| перакі́нчыцу | перакі́нчыц | |
| перакі́нчыцай перакі́нчыцаю |
перакі́нчыцамі | |
| перакі́нчыцы | перакі́нчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)