перакі́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| перакі́днік | перакі́днікі | |
| перакі́дніка | перакі́днікаў | |
| перакі́дніку | перакі́днікам | |
| перакі́дніка | перакі́днікаў | |
| перакі́днікам | перакі́днікамі | |
| перакі́дніку | перакі́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)