перакідны́
прыметнік, адносны
| перакідны́ | перакідна́я | перакідно́е | перакідны́я | |
| перакідно́га | перакідно́й перакідно́е |
перакідно́га | перакідны́х | |
| перакідно́му | перакідно́й | перакідно́му | перакідны́м | |
| перакідны́ ( перакідно́га ( |
перакідну́ю | перакідно́е | перакідны́я ( перакідны́х ( |
|
| перакідны́м | перакідно́й перакідно́ю |
перакідны́м | перакідны́мі | |
| перакідны́м | перакідно́й | перакідны́м | перакідны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)