перакі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| перакі́д | перакі́ды | |
| перакі́ду | перакі́даў | |
| перакі́ду | перакі́дам | |
| перакі́д | перакі́ды | |
| перакі́дам | перакі́дамі | |
| перакі́дзе | перакі́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)