перакрыжо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перакрыжо́ўванне | перакрыжо́ўванні | |
| перакрыжо́ўвання | перакрыжо́ўванняў | |
| перакрыжо́ўванню | перакрыжо́ўванням | |
| перакрыжо́ўванне | перакрыжо́ўванні | |
| перакрыжо́ўваннем | перакрыжо́ўваннямі | |
| перакрыжо́ўванні | перакрыжо́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)