перако́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перако́рніца | перако́рніцы | |
| перако́рніцы | перако́рніц | |
| перако́рніцы | перако́рніцам | |
| перако́рніцу | перако́рніц | |
| перако́рніцай перако́рніцаю |
перако́рніцамі | |
| перако́рніцы | перако́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)