перако́рмка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| перако́рмка | |
| перако́рмкі | |
| перако́рмцы | |
| перако́рмку | |
| перако́рмкай перако́рмкаю |
|
| перако́рмцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)