перайна́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перайна́чанне | перайна́чанні | |
| перайна́чання | перайна́чанняў | |
| перайна́чанню | перайна́чанням | |
| перайна́чанне | перайна́чанні | |
| перайна́чаннем | перайна́чаннямі | |
| перайна́чанні | перайна́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)