перагука́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перагука́нне | перагука́нні | |
| перагука́ння | перагука́нняў | |
| перагука́нню | перагука́нням | |
| перагука́нне | перагука́нні | |
| перагука́ннем | перагука́ннямі | |
| перагука́нні | перагука́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)