перагу́дзіць

‘абвінаваціць, пераганіць усіх (многіх), усё (многае), выставіць што-небудзь з дурнога боку (перагудзіць увесь тавар)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перагу́джу перагу́дзім
2-я ас. перагу́дзіш перагу́дзіце
3-я ас. перагу́дзіць перагу́дзяць
Прошлы час
м. перагу́дзіў перагу́дзілі
ж. перагу́дзіла
н. перагу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. перагу́дзь перагу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час перагу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)