перавыпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перавыпрамяне́нне | перавыпрамяне́нні | |
| перавыпрамяне́ння | перавыпрамяне́нняў | |
| перавыпрамяне́нню | перавыпрамяне́нням | |
| перавыпрамяне́нне | перавыпрамяне́нні | |
| перавыпрамяне́ннем | перавыпрамяне́ннямі | |
| перавыпрамяне́нні | перавыпрамяне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)