перавыпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перавыпраме́ньванне | перавыпраме́ньванні | |
| перавыпраме́ньвання | перавыпраме́ньванняў | |
| перавыпраме́ньванню | перавыпраме́ньванням | |
| перавыпраме́ньванне | перавыпраме́ньванні | |
| перавыпраме́ньваннем | перавыпраме́ньваннямі | |
| перавыпраме́ньванні | перавыпраме́ньваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)