пераваява́ць
‘праваяваць нанова што-небудзь (вайну) і без прамога дапаўнення; скончыць ваяваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пераваю́ю | пераваю́ем | |
| пераваю́еш | пераваю́еце | |
| пераваю́е | пераваю́юць | |
| Прошлы час | ||
| пераваява́ў | пераваява́лі | |
| пераваява́ла | ||
| пераваява́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пераваю́й | пераваю́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пераваява́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)