перабурча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабурчу́ перабурчы́м
2-я ас. перабурчы́ш перабурчыце́
3-я ас. перабурчы́ць перабурча́ць
Прошлы час
м. перабурча́ў перабурча́лі
ж. перабурча́ла
н. перабурча́ла
Загадны лад
2-я ас. перабурчы́ перабурчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перабурча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)