перабруко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перабруко́ўка
Р. перабруко́ўкі
Д. перабруко́ўцы
В. перабруко́ўку
Т. перабруко́ўкай
перабруко́ўкаю
М. перабруко́ўцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)