перабруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| перабруко́ўванне | |
| перабруко́ўвання | |
| перабруко́ўванню | |
| перабруко́ўванне | |
| перабруко́ўваннем | |
| перабруко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)