перабрако́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перабрако́ўка
Р. перабрако́ўкі
Д. перабрако́ўцы
В. перабрако́ўку
Т. перабрако́ўкай
перабрако́ўкаю
М. перабрако́ўцы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)