пераасігно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пераасігно́ўванне | |
пераасігно́ўвання | |
пераасігно́ўванню | |
пераасігно́ўванне | |
пераасігно́ўваннем | |
пераасігно́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)