перааснашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
перааснашчэ́нне | |
перааснашчэ́ння | |
перааснашчэ́нню | |
перааснашчэ́нне | |
перааснашчэ́ннем | |
перааснашчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)