пераарфава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераарфава́ны пераарфава́ная пераарфава́нае пераарфава́ныя
Р. пераарфава́нага пераарфава́най
пераарфава́нае
пераарфава́нага пераарфава́ных
Д. пераарфава́наму пераарфава́най пераарфава́наму пераарфава́ным
В. пераарфава́ны (неадуш.)
пераарфава́нага (адуш.)
пераарфава́ную пераарфава́нае пераарфава́ныя (неадуш.)
пераарфава́ных (адуш.)
Т. пераарфава́ным пераарфава́най
пераарфава́наю
пераарфава́ным пераарфава́нымі
М. пераарфава́ным пераарфава́най пераарфава́ным пераарфава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)